Rangin Khaneh, an alluring self-build farmhouse in the outskirts of Tonekabon, Mazandaran, Iran, serves as an example of the transformative power of architecture. The two brothers, both close friends of the architect, made a radical decision to relocate from the city to the bucolic north, inspired by their quest for simplicity and a life rooted in nature.
Constructed in 2017, this project is the first installment of the Besharat Family farm, a sustainable and community-oriented endeavor. The design of the farmhouse is a remarkable fusion of local traditions and sustainability principles, bringing to the fore the merits of an economy of means and self-building.
The farmhouse boasts a strong sense of place and identity, not only thanks to the extensive use of locally-sourced materials such as clay and timber but also because of its effort in up-cycling components like windows and doors from old buildings. The interior spaces are a study in tranquility, permeating the senses with their ethereal quality and embracing the users in a cocoon of contentment.
This is an architecture that transcends the superficial and instead honors the profound values of stewardship and cultural continuity, offering a timeless message.
At the moment, 'Rangin Khaneh' (which translates to 'House of colours'), is available to rent as a part of a farm stay program.
سایت پروژه ، مزرعه خانوادگی بشارت به مساحت تقریبی ۵۰۰۰ متر واقع در روستای شعیب کلایه تنکابن است. در زمان شروع طراحی سازه ای حدود ۸۰ ساله در مزرعه واقع بود. این ساختمان در زمان جنگ جهانی دوم توسط پدربزرگ برادران بشارت بنا شده، و از چندین دهه عدم رسیدگی آسیب های جدی دیده بود اما ارزش معنوی آن برای کارفرما غیر قابل انکار بود. باتوجه به شرایط موجود، طراحی منظر مزرعه شروع و گام اول برای بازتصور یک روستای جدید، یا به نقل از کارفرما، سیاره ای جدید! سیاره ای که همچنان در حالی تکامل و شکل گیریست. لذا جایگزاری این سازه از جهت اولین گام بازگشت زندگی به مزرعه حایز اهمیت بوده و سعی دارد به کمک سازه قدیمی موجود اولین فضای خارجی مزرعه را تعریف و عناصر نا مطلوب بصری در همسایگی به پنهان نماید. طراحی سازه رنگین خانه از تصور یک کاناپه برای نشستن و نگریستن به ساختمان ۸۰ ساله ساخته شده پدر بزرگ بود، که از لحاظ فلسفی نگاهیست به گذشته و آینده در دایره زمان. طرح پروژه از دست به دست هم دادن عناصر از قبیل قابلیت ساخت توسط خود کارفرما و بهرمندی از بازیافت و بهیافت عناصری از قبیل درب ها، پنجره ها و برخی از ستون های چوبی به دلایل واضح زیست محیطی و اقتصادی شکل گرفت. ساخت فضاها و حجم های نسبتا غریبه با تکنیک ها و متریال های آشنا با معماری بومی منطقه کمک به ساخت سازه ای همگون با محیط انجامید که دارای کاراکتری فراتر و فضاهای بدیع تر از معماری سنتی منطقه می باشد. نکته مهم دیگر، ایجاد فضایی سازگار با تغییرات کاربری بود. در طول سالیان (از تابستان ۱۳۹۶) این ساختمان ۶۰ متری فضاهایی بوده برای اقامت طولانی مدت در چندین مقطع توسط اشخاص مختلف، اقامت کوتاه مدت بوم گردی، فضایی برای کارگاه ها و فعالیت های مختلف آموزشی مدیریتی، هنری و تکنولوژیکال.
پروژه می کوشد با نگاهی دقیق و انتقادی به گذشته، راه را برای اعتلای ایده های اقتصادی و نوآورانه هموارتر نماید.
در حال حاضر، "رنگین خانه" (که به "خانه رنگ ها" ترجمه می شود) به عنوان بخشی از <a href="http://ranginkhaneh.ir">برنامه اقامت در مزرعه</a> برای اجاره در دسترس است.
