ویلا ۱۵۰۱ می کوشد سازه دومینو به عنوان ملموس ترین یادگار جنبش مدرنیسم در ایران و اصول معماری بومی منطقه را تلفیق کند. به پاسخ مستقیم و حدالامکان ساده به درخواست های اصلی کارفرما، من جمله به دور از آرایش، تزیین و بزرگنمایی بودن، و ارجع بودن راحتی و رفاه بر دیگر جنبه های سازه.
ویلا ۱۵۰۱ یک فضا برای زندگی دایمی یک زوج میانسال در مناطق کوهستانی دوهزار تنکابن است. پروژه در کوشش است خوانش مدرنی از معماری بومی منطقه ارایه دهد. مانند تمامی پروژه های معماری، ۱۵۰۱ زاده فرصت ها و محدودیت های مختص خویش است. نخست، نحوه تامل با بستر موجود با توجه به شیب و دشواری های تکنیکال اجرایی می باشد که در نمایش دوگانگی تعلیق و زمینی بودن در متریالیتی طبقات و نحوه چینش کنسول های ساختمان منعکس شده است. دوم، رابطه پروژه با معماری سنتی منطقه که از تاثیرگذارترین عناصر شکل دهنده طرح نهاییست و از چند جهت قابل بررسی است که می توان به تناسبات حجمی و بازشو ها، متریال های استفاده شده، استفاده از ظرفیت های پسیو درتامین انرژی و تهویه و اهم این نکات، باز سازی و بازتصور فضاهای تکرار شونده در معماری بومی منطقه اشاره کرد. جزییات پروژه می کوشد پاسخ مشخص و واضحی به چالش های آب و هوایی بستر باشد و به درخواست کارفرما به دور از تزیینات معمول است. در راستی افزودن به تواضع ساختمان، بازشو ها و جزییات برخی فضاها بزرگتر از تناسبات عادیست که در واقع به کوچکتر به نظر رسیدن ساختمان می شود. از جهتی این تناسبات باعث ایجاد فضاهای سخاوتمندانه در درون سازه می شود که به ارتباط بی مضایقه بصری با طبیعت زیبا دره دو هزار تنکابن و آمیختگی سمعی با رودخانه خروشان با انعکاس صدای آن در برخی فضاها می انجامد.
از دیگر عناصر شکل دهنده طرح فضاهای در برگیرنده، رابطه با دسترسی اصلی، و باغ میوه می باشد. این سازه ۸۰۰ متری واقع در زمینی حدودا ۴۰۰۰ متری و دربرگیرنده، سوییت مهمان، ساختمان اصلی، گلخانه، باغ میوه و لانه مرغ هاست. نقل به مضمون، پیتر زومتور در کتاب اندیشیدن به معماری اشاره می کند که رابطه سازه جدید با محیط به ماندد انداختن سنگیس در بستر رودخانه، سنگ می افتد و به مرور رابطه با بستر شکل می گیرد و با فضا هماهنگ می کند. باتوجه به این فرموده، ۱۵۰۱ می کوشد در بین سازه های موجود در روستای کهن پایین اشتوج با سابقه حداقل ۳۰۰ سال مستتر شود و تلاشی برای خودنمایی ندارد. در نهایت جذابیت اصلی پروژه برای طراح، در همگونی سازه دومینو از سویی و ارزش های سنتی معماری منطقه از سویی دیگر است.
